Η γονεϊκότητα παρουσιάζεται συνήθως σαν μια διαδρομή αφιερωμένη αποκλειστικά στο παιδί. Σαν να είναι ένα μονοπάτι που κοιτά μόνο προς τα έξω: φροντίδα, σταθερότητα, όρια, αγάπη. Κι όμως, πίσω από κάθε κουρασμένο χαμόγελο, πίσω από κάθε «είμαι εδώ για σένα», υπάρχει μια δεύτερη ιστορία. Η ιστορία του παιδιού που κάποτε υπήρξαμε. Εκείνου του μικρού εαυτού που δεν ακούστηκε, δεν αγκαλιάστηκε, δεν ένιωσε ασφάλεια όσο τη χρειαζόταν.
Η αλήθεια είναι απλή και συγκλονιστική:
πολλοί από εμάς μεγαλώνουμε παιδιά, ενώ ταυτόχρονα γιατρεύουμε τις δικές μας αθέατες πληγές.
Αυτές οι πληγές δεν φωνάζουν. Δεν απαιτούν. Κουβαλούν όμως μνήμες από φόβους που κάποτε θάψαμε, ανασφάλειες που προσποιηθήκαμε ότι δεν υπάρχουν, λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Κι έτσι, καθώς μαθαίνουμε στο δικό μας παιδί τι σημαίνει αγάπη, το παλιό παιδί μέσα μας ανασαίνει λίγο πιο ελεύθερα.
Η γονεϊκότητα δεν είναι μόνο φροντίδα προς τα έξω – είναι και φροντίδα προς τα μέσα
Κάθε φορά που σηκώνουμε ένα παιδί στην αγκαλιά μας, σηκώνουμε και ένα κομμάτι του εαυτού μας που κάποτε έμεινε κάτω. Κάθε φορά που λέμε «είμαι εδώ», το ακούει και το παιδί που υπήρξαμε. Κάθε φορά που δείχνουμε κατανόηση αντί για θυμό, μαθαίνουμε να συγχωρούμε εκείνες τις στιγμές που δεν μας την έδειξαν.
Η γονεϊκότητα είναι ένας καθρέφτης. Μας αναγκάζει να δούμε τα κομμάτια που αποφεύγαμε. Ξεσκεπάζει πληγές που δεν ξέραμε ότι υπάρχουν. Φέρνει στην επιφάνεια μνήμες που μοιάζουν ξεχασμένες, αλλά όχι θεραπευμένες.
Κι αυτό δεν είναι αδυναμία· είναι το πρώτο βήμα της αλλαγής.
Το παιδί που κάποτε ήμασταν διψάει για όσα τώρα δίνουμε στο παιδί μας
Δεν είναι πάντα εύκολο να το παραδεχτούμε. Αλλά όταν βλέπουμε το παιδί μας να ζητά αγάπη, ασφάλεια, αγκαλιά, συνέπεια, κάτι μέσα μας ψιθυρίζει:
«Κι εγώ αυτό χρειαζόμουν τότε».
Και ξαφνικά, χωρίς να το σχεδιάσουμε, ξεκινά η πιο αθόρυβη, βαθιά θεραπεία της ζωής μας.
Δίνουμε στο παιδί που έχουμε αγκαλιά
κι αναγκαστικά δίνουμε και στο παιδί που κρύβουμε μέσα μας.
Το ένα μαθαίνει πώς μοιάζει η υγιής αγάπη.
Το άλλο ξεμαθαίνει τον φόβο.
Το ένα μαθαίνει όρια χωρίς προσβολές.
Το άλλο μαθαίνει πως δεν ήταν ποτέ υπερβολικό.
Το ένα μαθαίνει ασφάλεια.
Το άλλο μαθαίνει πως άξιζε την ασφάλεια αυτή από την αρχή.
Η γονεϊκότητα σαν ευκαιρία επαναγραφής
Είναι σπάνιο στη ζωή να έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε μια ιστορία που γράφτηκε δεκαετίες πριν. Κι όμως, η γονεϊκότητα ανοίγει αυτή την πόρτα. Μας υποχρεώνει να αναρωτηθούμε:
• Πώς μιλούσαν σε εμάς;
• Πώς θα θέλαμε να μας είχαν μιλήσει;
• Τι φοβόμασταν;
• Τι θα μας απελευθέρωνε τότε;
Και ύστερα, λίγα χρόνια αργότερα, βρίσκουμε τον εαυτό μας να λέει σε ένα μικρό παιδί ακριβώς αυτά που είχαμε ανάγκη κάποτε.
Κι εκεί, στη μέση ενός «μη φοβάσαι, είμαι δίπλα σου», συνειδητοποιούμε ότι θεραπεύουμε και κάτι δικό μας.
Δεν είναι εύκολο. Είναι όμως γενναίο. Και βαθιά θεραπευτικό.
Η γονεϊκότητα δεν είναι μια απλή διαδικασία. Είναι μια ανασκαφή. Ξεθάβει πράγματα που πονάνε. Φέρνει στην επιφάνεια συναισθήματα που δεν θέλαμε να ξαναδούμε. Μας κάνει να νιώθουμε ευάλωτοι σε στιγμές που υποτίθεται πως πρέπει να είμαστε δυνατοί.
Κι όμως — αυτό είναι το μεγαλείο της.
Όσο μεγαλώνουμε το παιδί μας, εκείνο μεγαλώνει μέσα σε ένα σπίτι που χτίζεται αργά, σταθερά και με πολλές μικρές νίκες.
Κι εμείς, κομμάτι κομμάτι, μαθαίνουμε πώς είναι να αγαπιόμαστε σωστά.
Μαθαίνουμε να ακούμε τα δικά μας όρια.
Μαθαίνουμε να δίνουμε χώρο στον εαυτό μας.
Μαθαίνουμε να γιατρεύουμε χωρίς να το προσπαθούμε.
Και, χωρίς να το καταλάβουμε, το παιδί που υπήρξαμε χαμογελάει επιτέλους.
Το μεγαλύτερο δώρο
Αυτό που δίνουμε στα παιδιά μας δεν είναι μόνο παιχνίδια, φαγητό ή σχολεία.
Τους δίνουμε μια νέα κληρονομιά:
την κληρονομιά ενός γονιού που έχει το θάρρος να θεραπεύεται ενώ μεγαλώνει κάποιον άλλο άνθρωπο.
Κι αυτό το θάρρος είναι η βάση για μια νέα γενιά που θα νιώθει περισσότερη αγάπη, περισσότερη ασφάλεια, περισσότερη ελευθερία να είναι ο εαυτός της.
©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν
αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον
προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
Για να μην χάνεις καμία ανάρτηση, ακολούθησε μας στο GOOGLE NEWS!
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε μας και στο Instagram
Social Plugin