Αγριοσπανάκι, λαμποτιά, χενοπόδιο
Φύεται:
Στην Ελλάδα φύονται πολλά είδη του, καθώς και στην Καραϊβική και κεντρική και νότια Αμερική.
Τί και πότε συλλέγεται:
Τα υπέργεια μέρη του, από Ιούνιο μέχρι το φθινόπωρο.
Ιστορικό:
Η φυλή των μάγια και οι Ευρωπαίοι άποικοι το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά των σκωλήκων. Σήμερα σε πολλές χώρες απαγορεύεται η χρήση του λόγω της τοξικότητας του. Χρησιμοποιείται όμως στη φαρμακοβιομηχανία για την Παρασκευή χαπιών κατά των παράσιτων του εντέρου και ως αλοιφή για δερματοπάθειες.
Περιγραφή:
Μονοετές αρωματικό φυτό με ύψος έως 1 μέτρο.
Ανθη: Μικρά κιτρινοπράσινα σε στρογγιλές ταξιανθίες.
Φύλλα: Οδοντωτά, λογχοειδή, με έντονες νευρώσεις.
Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες:
Αφέψημα: Ως αφέψημα με χρήση των φύλλων του ή και όλων των υπέργειων τμημάτων του, είναι μυοχαλαρωτικό, αντισπασμωδικό και συμβάλλει στην αντιμετώπιση παθήσεων του γαστρεντερικού, σπαστικού βήχα και άσθματος.
Ο χυμός των φύλλων του: Με επαλείψεις είναι επουλωτικός πληγών και καθαριστικός για αιμορροΐδες και δερματικές παθήσεις.
Όπως αναφέρθηκε, πολλοί τύποι mari είναι κατάλληλοι για τρόφιμα και ιατρικούς σκοπούς. Αλλά πρώτα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε σωστά το είδος και να βεβαιωθείτε ότι δεν βλάπτει την υγεία σας. Για παράδειγμα, η υβριδική γάζα (λατ. Chenopodium hybridum) είναι ένα τοξικό φυτό, μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση. Είναι εύκολο να αναγνωριστεί από τη συγκεκριμένη μυρωδιά του ντόπιου. Ένα άλλο πράγμα είναι η λευκή λάσπη. Είναι διάσημο για τη μοναδική του σύνθεση. Υπόκειται στην ταχεία θεραπεία πυώδους και ανοιχτού τραύματος, παθήσεων του γαστρεντερικού σωλήνα, σοβαρού βήχα (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκαλούνται από βρογχίτιδα).Η White Mary συνιστάται για κρυολογήματα, παρουσία κακοήθων όγκων, δυσκοιλιότητα και άλλες ασθένειες.
Tips:
Να μη χρησιμοποιείται ανεξέλεγκτα και χωρίς την επίβλεψη ειδικού, διότι σε μεγάλες δόσεις είναι αρκετά τοξικό.
Επεξηγήσεις:
Αφέψημα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως οι ρίζες και οι σπόροι των φυτών. Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε.
Εγχυμα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα τμήματα φυτών. Συνήθως ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού από το βότανο αρκεί για ένα φλιτζάνι. Το αφήνουμε για λίγα λεπτά (όχι περισσότερα από δέκα) σε βραστό νερό και στη συνέχεια το σουρώνουμε.
Εμβρεγμα: Βότανα στα οποία οι ιδιότητες εξασθενούν από τη θερμότητα, τα μουλιάζουμε σε κρύο νερό για οκτώ ή δέκα ώρες. Μπορούμε στη συνέχεια να το ζεστάνουμε, αλλά όχι σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που αντέχουμε να το πιούμε.
Κατάπλασμα: Επάνω από μια κατσαρόλα που βράζει με νερό, τοποθετούμε ένα σουρωτήρι με τα βότανα. Αφού μαλακώσουν τα βάζουμε σε ένα τούλι και το επιθέτουμε επάνω στην πάσχουσα περιοχή.
Κομπρέσα: Μουλιάζουμε ένα πανί ή μια μικρή πετσέτα σε ζεστό ή κρύο έγχυμα και αφέψημα και στη συνέχεια το επιθέτουμε στην πάσχουσα περιοχή.
Πολτός: Σε ένα γουδί πολτοποιούμε το φυτό, το τοποθετούμε σε ένα λινό ύφασμα και ενώ είναι ζεστό το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή.
Σκόνη: Σε ένα γουδί κοπανούμε αποξηραμένα τα βότανα, έως ότου γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια τη διαλύουμε σε νερό ή την επιθέτουμε όπως είναι στην πάσχουσα περιοχή.
Προσοχή:
1.Τα βότανα δεν πρέπει αν αποθηκεύονται για μεγάλο διάστημα γιατι χάνουν τις ιδιότητες τους.
2.Οι πληροφορίες που περιέχονται στην ενότητα υγεία ή στην παρούσα των βοτάνων, έχουν καθαρά και μόνον ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αποκαταστήσουν τυχόν ιατρικές συμβουλές.
3.Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς παρακολούθηση από ειδικούς, από αλλεργικά άτομα ή όσους ακολουθούν φαρμακευτικά αγωγή. Εάν νιώσετε αδιαθεσία ή παρουσιάσετε τυχόν ερεθισμό, διακόψτε τη χρήση τους και συμβουλευτείτε ιατρό.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Social Plugin